یارگمنام

جایی روی تابلونوشت های جمکران خواندم :

با چشمهایی که می خواهی با آن جمال حضرت مهدی(ع) را تماشا کنی، گناه مکن!! »

هر بار که می روم می خوانم و هر بار فراموش می کنم.

فراموش می کنم برای دیدن تو دیده ای وارسته از دنیا مرا می باید.

فراموش می کنم برای لمس نگاهت، باید از زمین بُرید .

فراموش می کنم.!!

هزاران قلاب از رنگ و لعاب، نگاه مرا بندیِ زمین کرده و من، همیشه نه، اما بسیار وقت ها فراموش می کنم :

::تو چقدر زیبایی!!::